Ruhi

                Dünya adeta koca yaşlı bir balerin. Kendi etrafında saatte 1670 km. hızla dönerken genç gözükmek için hızını arttırıp 108 bin km. hızla da güneşin etrafında dönüyor. Ne büyük Show değil mi?                 Kendi etrafında dönerek bize 24 saat, güneşin etrafında dönerek 365 gün hediye ediyor. İşte tüm insanlığın hayatı bu dansa göre şekil alıyor. Bu yüzden “Show must go on!”                 Büyük patlamadan bu yana milyarlarca yıl geçti (13.8 milyar yıl adamlar hesaplamış…)   ve biz insanoğlu oyuna çok sonra dahil olduk. Bir çok canlı türü daha biz yerimizi almadan tükenmişti bile, kalanlarda biz mağaradan çıkmaya başladıktan sonra yavaş yavaş eksildi.                 Ateşle beraber -o zamanlar ateş zaten doğal yollardan dünya üzerinde gerek yıldırım düşmeleri sonucu gerekse yanardağlardan çıkan lavların sebep olduğu yangınlar sonucu mevcutken bizimkilerin bunu eğilip sigara yakacak kadar kontrol altına almaları Güney Afrika’daki Wonderwerk Cave’de 1.0 Mya’

İlk yazıma yıllardır dert yandığım ve yanmaya da devam edeceğim bir konudan başlamak istiyorum. EĞİTİM! Eğitim konusu benim için tam bir dipsiz kuyu. Çünkü bu yılla beraber 2001 yılında başlayan öğrencilik hayatımın 19. yılı. Böyle giderse bir sonraki yıl 20. yıl kutlamaları yapacağım. Artık tam anlamıyla profesyonel bir öğrenciyim.  Oysa bu yola büyük umutlarla çıkmıştım. Ancak üniversitede geçiriyor olduğum 6. yılımda anladım ki "Umut fakirin ekmeği umar ha umar umar..." Okulda çoğu hocadan eski olmamın yanında, artık Dekan Bey’den daha fazla yetkim var diyebileceğim noktadayım.   Peki, neden böyle olmuştu? Hata nerede ya da kimdeydi? Evet, ülkenin okuyan insana ihtiyacı var ama ben biraz fazla abartmamış mıydım? Bu kadar güzel pasta (makarna) yapmayı nereden öğrenmiştim? Hepsi ve daha fazlası bu yazıda.          Türkiye’de eğitim bana göre eğitim-öğretim değil “ne biliyorum ki ne öğreteyim” olarak ilerliyor. Tabi işinin hakkını veren eğitimcileri bunun d